İlhan Yılmaz o da Tavşanlı Linyitsporun efsane futbolcularındandır.Çocukluğumuz da birlikte geçti Tunçbilek Madenciler mahallesinde.Bitişik lojmanlarda oturduk,açıkcası gurur da yaparız kendi kendimize İlhan ile birlişkte büyümüş olmaktan.Ha benden üç yaş küçüktür İlhan.Ve hep aramızdadır,ne zaman çarşıya insem mutlaka çarpar gözüme.Genelde Yusuf Aydın ve Rahmi Polat ile turlarlar da uzun zamandır ilk kez tek başına gördüm.Balta oldum kendisine Yeşil Bursa çay evinin oralarda,illa bir anı anlatacaksın diye.Bizde anı çok bilmezmisin Ali abi dedi de tamam işte anlat birini dedik.Buyrun anılardan bir tanesi:
Yıl 1988 veya 1987 Çan’a gidiyoruz Çanspor ile deplasmanda oynayacağız.Zor deplasman üstelik hem ben hep kaptan Ekrem sakat.Buna rağmen ikimizde on sekiz kişilik kadrodayız ve kulübede oturuyoruz.Maçın ilk yarısı golsüz berabere gitti.
İkinci yarının hemen başı Ekrem ısıttı beni girdim oyuna.Dakikalar 55 e gelmiş attım golümü.Acayip olan şu gole sevinirken sakatlık nüksetti,doğru kenara çıktık.Ama kulağım anonsda ve anons Çanspor 0 Linyitspor 1igol İzzet.Bayağı bir bozulmuştum doğrusu.Sonrasında Yalçın attı bir gol daha,2-0 galibiyetle döndük.