Aras sıra böyle de yapıyoruz,fıkralarla takipçilerimiz gülümser inşallah diye umuyoruz.Tabi ki manşet resminin ya da araya atacağımız resimlerin fıkralarla bir ilgisi yok.Burun fıkrasını daha öncede yazmıştık tekrar olacak ama olsun.Yaşamımızda burnu büyük kimselere yer vermemeye çalışırız.Burnu büyük olduğunu hissettiğimizibireylerlede kurum ve kuruluşlarla da ilgimizi keseriz olur biter.İstisnası yok mu var tabi Tavşanlı Linyitspor.Ciddi anlamda taraftarı olduğumuz takımın içinde de burnu büyüklere tahammül edemeyiz.Burnu büyük olduğunu hissettiğimize de pek sıcak davranmayız. Neyse fıkra şöyleydi:
Varlıklı bir ağa bir gün müthiş bir baş ağrısı ile uyanır.Geçmez akşama kadar ve ertesş günde ve daha ertesi günde.Her geçen gün gün baş ağrısı artmakta ağayı canından bezdirmektedir.Gittikleri doktorlar baş ağrısına çare bulamamaktasdırlar.Ağa da günden güne yemekten içmekten kesilip eriyip zayıflamaya başlar.Saç sakal da uzamıştır ağada,her zamanki berberini çağırırlar.
Berber gelir gelmez hayırdır ağaigeçmiş olsun hiç duymadım dı ne oldu böyle diye sorar.Anlatır tabi ağa derdini baş ağrısı beni öldürecek diye bitirir.Dur ağam der berber senin burnunda kıl var büyük ihtimalle,acayip baş ağrısı yapar burundaki kıl.Ağayı burnundan tutup şöyle bir bakar.Hah tamam der,senin burnunda kıl dönmesi var,şimdi hallederim.Kapar pensi berberi,girişir buruna,ağanın feryadına aldırmadan,burundan kılı çıkarır,ortalık kana bulanmış ağa feryat etmekdedir.Ağanın yakınları içeri girip vaziyeti görünce kovalarlar berberi.Ama ertesi günü ağa aylar sonra ilk kez baş ağrısız uyanır.Günler içerisinde iyileşir.Çağırtır berberi ve ihya eder.
Burnundan kıl aldırmamak iyi değildir vesselam.Gün gelir baş ağrısı yapar.
Kaymakamlar ilçelerin en büyük mülki amirleri.Eğer kaymakamlar iyi çıkarsa,kibirden burnu büyüklükten uzak kişiler olursa.Yönettikleri ilçe açısından durum iyidir.Bizim önceki, kaymakamımız sayın Yüksel Kara ile ilişkimiz iyiydi.Sayın Kara tüm Tavşanlı’lara kapısını açık tutup dertleri dinleyebilen bir kişilikti.Şimdiki kaymakamımız sayın Erdoğan Karayılmaz pek öyle değil gibi.En azından bize karşı öyle değil,bırak derdimizi dinlemeyi muhatap bile almıyor.Her neyse bizim sayın kaymakam bol keseden corona anonsu yaptırmaya devam etsin.Ama kaymakamlığın yaptırdığı corona anonslarının çözüme katkısı yok,onu belirtelim.Her neyse fıjraya geçelim.
Pek büyük olmayan bir ilçenin mugallit bir kaymakamı varmış.Bir gün şoförüne hazırla arabayı şöyle bir köyleri dolaşalım demiş.Almış yanına jandarma başçavuşunu düşmüş köy yollarına.Yolda giderlerken,kucağında sıpası ile yürüyen bir köylü görürler.(Gerçek sıpa eşek yavrusu yani)Dur dur der kaymakam şu vatandaşa takılayım biraz.Aman efendim der başçavuş,bura halkı uyanıktır pek lafın altında kalmaz.
Neyse kaymakam köylüye sorar,hayırdır emmi,yavrunu kucaklamış nereye gidiyorsun böyle?İlçeye gidiyorum der köylü bu sıpayı mektebe yazdıracağım.Ne işi var bunun mektepte okuyabilecek mi bari, diye üsteler kaymakam.Ben mektebe yazdırayım gerisi kendi bileceği iş der köylü.Az okursa baş çavuş,çok okursa kaymakam olur.
