Avrupa’da “Avicenna” olarak tanınan ve Orta Çağ Modern Bilimi’nin kurucusu ve hekimlerin önderi olarak bilinen İbn-i Sina, 17 Ağustos 980’de Buhara’nın Afşana kasabasında doğmuş, 21 Haziran 1037’de Hemedan’da vefat etmiştir. Doğumunun 1003. yıldönümü olan 1983’den itibaren her yıl Ağustos ayının 3. haftası İbn-i Sina Haftası olarak belirlenmiştir.
İbn-i Sina yaşadığı döneme damgasını vurmuş ve tıp alanındaki çalışmalarıyla tanınmıştır. Bu alanda birçok eser kaleme almıştır, bunlar arasında özellikle kalp-damar sistemi ile ilgili olanlar dikkat çekmektedir. Değişik konular üzerine 240’ı günümüze gelen 450 kadar makale yazmıştır. Yazılarının 150 tanesi felsefe, 40 tanesi de tıp üzerinedir. İbn-i Sina dendiğinde, onun adıyla özdeşleşmiş ve Batı ülkelerinde 16. yüzyılın, Doğu ülkelerinde ise 19. yüzyılın başlarına kadar okunmuş ve kullanılmış olan El-Kânûn Fî’t-Tıb (Tıp Kanunu) adlı eseri akla gelir. Beş kitaptan oluşan bu ansiklopedik eserin birinci kitabı; anatomi ve koruyucu hekimlik, ikinci kitabı; basit ilaçlar, üçüncü kitabı; patoloji, dördüncü kitabı; ilaçlarla ve cerrahi yöntemlerle tedavi ve beşinci kitabı is
