Uzun bir süreden beri yazmıyoruz.Nedeni web sitemizde sıkıntı oluşması ve bunu gidermekte zorlanmamız.Okurlarımızın beğeneceğini düşündüğümüz iki fıkra ile başlayalım.
BEN O’YUM
Geçmiş zamanlarda orta okul yıllarında can ciğer üç arkadaş varmış.Bir gün kafa kafaya vermişler,ilerleyen zamanda büyüdüğümüzde ayrı düşebiliriz ve yaş almış olacağımızdan bir birimizi tanımayabiliriz.Bunun için yalnız üçümüzün bileceği bir şifre oluşturalım demişler.Sonucunda birbirlerini tanıyabilmek adına “BEN OYUM”demeyi belirlemişler.
Aradan yıllar geçmiş,biri Vali biri Hakim biride Tüccar olmuş.Ve tüccar olanının yolu bir kente düşmüş.Bakmış ki kentin valisi çocukluk arkadaşı.Görmeye gitmiş elbette,hükümet konağına fakat Vali beye ulaşabilmek mümkün değil.Aklına çocukluk zamanlarındaki şifre gelmiş.Bir kağıda (BEN OYUM) yazarak görevliye rica minnet valiye ulaştırabilmesini rica etmiş.
Görevli kabul edip alıp pusulayı vali beye götürmüş.Görevli kısa sürede dönüp pusulayı geri uzatmış ve arkasını okumasını söylemiş. Gelen yanıt (Ama ben O DEĞİLİM OLMUŞ).
İKİ CAMBAZ
Gene geçmiş zamanda bir cambaz,pazara satmak üzere bir eşek getirmiş.Anında başka bir cambaz yanaşıp,kaç lira eşek diye sormuş.Bin lira yanıtını alınca uzatmış elini,aldım gitti demiş al paranı.Çevredekiler sokulmuş alıcının yanına.Kardeşim görmüyormusun eşek topal,o kadar etmez demişler.Yok demiş alıcı eşeğin tırnağına taş batmış o yüzden topallıyor.Bu kez satıcıya koşmuşlar,eşek topal değilmiş,tırnağına taş batmış ucuza gitti senin eşek demişler.Yok demiş satıcı eşek gerçekten topal,eşeğin tırnağına taşı ben sıkıştırdım.
Bu kez tekrar alıcıya koşup,ya biz dedik sana eşek gerçekten topalmış.Satıcı durum anlaşılmasın diye hayvanın tırnağına taşı kendi sıkıştırmış.
Vay sahtekar adam vay demiş alıcı.Verdiğim para sahte olmasaydı beni kazıklayacaktı.
Takipçilerimiz ferasetlidir,kıssadan hisse çıkarmayı kendilerine bırakıyoruz.
